Alice

Omwille van zwangerschapsdiabetes wisten we reeds op voorhand dat de kans groot zou zijn dat de geboorte van Alice zou ingeleid worden. Ondertussen waren we reeds begonnen met het volgen van de “Geboren om te Baren” HypnoBirthing® cursus bij Nina… We bespraken reeds het belang en voordelen van het spontaan afwachten van de geboorte en vonden het dus wel jammer dat deze optie voor ons mogelijks minder evident zou worden… Maar we zagen snel in dat ook in dit scenario we de geboorte van ons kindje positief konden en wilden blijven benaderen. Dat we alsnog de nodige HypnoBirthing®-tools zouinductieden kunnen inzetten om er ons eigen mooie verhaal van te maken.

​

De laatste weken van de zwangerschap kon ik tijdens mijn prenataal verlof extra tijd besteden aan het blijven toepassen van de visualisatie- en ontspanningsoefeningen die ik leerde tijdens de cursus. Ook de ademhalingstechnieken probeerde ik dagelijks te “oefenen”.

​

Op zondagavond 02 oktober 2022 was het dan zo ver en werden we verwacht in het ziekenhuis voor een inductie. Tijdens het eerste vaginale onderzoek werd er vastgesteld dat mijn opening op 1cm zat en dus kozen we na overleg voor het plaatsen van een ballonnetje om de opening te stimuleren. Later die avond en nacht werd er ook nog beslist om in totaal 2x een ‘tabletje’ op te steken.

De volgende ochtend bleek dat de verschillende inductie-methoden voor nog geen verdere ontsluiting hadden gezorgd… en dus werd er nogmaals een ‘tabletje’ opgestoken. De voormiddag ging voorbij en rond 11u30 volstond mijn opening om het ballonnetje te kunnen verwijderen en werd er opnieuw in overleg gekozen om ook mijn vliezen te openen. Hierna voelde ik vrijwel meteen dat de golvingen begonnen.

​

Tijdens de eerste fase van mijn golvingen kon ik de ademhalingstechnieken uit de cursus goed toepassen en lukte het me goed om in mijn beval-bubbel te blijven. Na ongeveer een half uur werden deze golvingen zeer intens en zette ik en mijn partner o.a. muziek in om toch in een staat van ontspanning te kunnen blijven. Ook zorgde we voor gedimd licht wat zeker hielp bij mijn ontspanning.

​

Omdat de baring echter niet snel genoeg vorderde volgens de zorgverleners, werd er opnieuw overlegd en gekozen om een infuus met opwekkers te geven. Als compromis werd er wel afgesproken dat ze dit op de lichtste stand zouden inzetten… Om zo het proces alsnog zo rustig mogelijk te laten verlopen. Het infuus had vrijwel meteen het nodige effect.

​

Tot op dit moment lag ik vaak met het voedingskussen tussen mijn benen op mijn zijde in bed… Omdat de golvingen dermate toenamen na het infuus voelde ik aan dat het nu beter was om van houding te veranderen en lukte het me beter om mee te gaan met de golvingen op de bal. Ook mijn ademhaling verliep vlotter in deze houding.

​

Die namiddag rond 17uur ervaarde ik een zeer intense druk die het me erg moeilijk maakte… Na een extra vaginaal onderzoek bleek dat mijn ontsluiting al een tijdje niet meer vorderde (6 cm) en dat Alice een ‘sterrenkijkertje’ was... Dit laatste verklaarde de enorme druksensatie die ik naast de golvingen ervaarde. Door het infuus met opwekkers kwamen de golvingen ook heel erg snel en heftig door… en dus besliste ik om een epidurale verdoving te vragen. Deze nam absoluut de sensatie van de golvingen weg maar ik bleef die enorme druk ervaren… terwijl ik nog niet mocht duwen…

​

Enkele uren laten, slaagde ik er met behulp van de vroedvrouw in om mijn baby in de juiste positie het geboorte-pad in te laten gaan. Vanaf dat punt verliep de geboorte vlot.

Om 21u11 werd onze lieve Alice geboren. Ik kon haar zelf opvangen, meteen op mijn borst leggen en ook de navelstreng kon helemaal uitkloppen alvorens te worden geknipt door Dieter. Tijdens de geboorte van de placenta en een kleine hechting lag Alice ook steeds huid-op-huid bij mij. Nadien werd ze heel even meegenomen naar de andere kant van de kamer voor de standaard controles. Daarna werd ze opnieuw op mijn borst gelegd en kon de eerste aanhap/borstvoeding gebeuren. Vervolgens hebben we met ons drietjes intens genoten van ons gouden uur/uren.

Na ongeveer 2uurtjes kwam de verpleging mij opfrissen en kon onze dochter ook genieten van wat huid-op-huid contact bij papa. Onze eerste nacht samen bracht Alice eveneens door bij mij op de borst…

​

Ik zou de geboorte omschrijven als best pittig, ze verliep niet helemaal zoals gehoopt… maar we maakten er wel ons eigen verhaal van. Ook de verpleegsters in het ziekenhuis merkte op dat wij een voorbereidende cursus hadden gevolgd… wat me toch wel een fier gevoel gaf! We hebben bewuste keuzes kunnen maken en ook Dieter wist goed hoe hij mij kon bijstaan. Hij gaf me de hele tijd complimenten en aanmoedigingen, paste verschillende technieken uit de cursus toe (zoals de light touch massage), gaf mij massage op de bal maar gaf ook hier de regie volledig aan mij…

We deden het écht samen!